Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2015

Πέντε τραγουδά δέκα εικόνες και στο like

     Έχουν περασει ακριβώς είκοσι μέρες απο την τελευταία φορα που συναντηθήκαμε. Και δεν ξερω αν μου φαίνονται πολλές οι λίγες. Την μια αισθάνομαι οτι οι μέρες πέρασαν σύντομα και την αλλη οτι ηταν ένας αιώνας.
       Πάντως εμείς όλες αυτές τις ημέρες δεν έχουμε μιλήσει. Ευθέως τουλάχιστον. Εγω ανεβάζω χαρούμενα στάτους στο fb. Δείχνω χαρούμενη και ευτυχισμενη. Ίσως και οτι κατι συμβαίνει με κάποιον άλλον. Εκείνος ανεβάζει συνεχεια τραγούδια με ενα κοινό στοιχείο.... Το μου λειπεις.
         Μου λειπεις ακομη και τις στιγμές που σε ξεχνάω. Ετσι έγραψε! Με το τραγούδι απο κατω.
Με πειραζει που μου δείχνεις οτι δεν σε νοιάζει, αλλο τραγούδι. Και αλλα πολλα. Το προβλημα ομως οτι δεν σηκώνει το κινητό να μου τα πει εμένα αυτα. Να σηκώσει το κινητό και να γράψει ενα μήνυμα. Ίσως ξερει οτι αυτή η ανάγκη μου ειναι περισσότερο εκδικητική. Μεσα μου θελω να ξερω οτι εχω ακομη εξουσία στα συναισθήματα του. Γιατί πως θα μπορούσαμε εμείς να ξανα είμαστε μαζί μετα απο ολα αυτα. Αυτα που ειπώθηκαν αυτα που έγιναν... Πως μπορω να τον ξανα εμπιστευτώ.
          Και γενικα γιατί καν να μπω σε αυτή την διαδικασια σκέψης. Για πέντε τραγούδια,δέκα εικόνες και δυο like; Σε εμένα; Τι εχει πει σε εμένα; Τιποτα.... Πάντα ετσι ηταν ομως. Περίμενε απο το ενα τιποτα να καταφέρει τα πάντα. Οχι αυτή την φορα ομως... Οχι πια! 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου